Chłoniak często zaczyna się w węzłach chłonnych. Różne chłoniaki mogą zaczynać się w różnych częściach węzłów chłonnych. Wszystkie chłoniaki z komórek T są rzadkie, ale chłoniak z komórek T angioimmunoblastów (AITL) jest drugą co do częstości występowania w tej rzadkiej grupie chłoniaków. Jest to podtyp Chłoniak nieziarniczy, i jest czasami określany jako
Chłoniak? Nie wiedziałam co to jest. Dopiero, gdy spytałam lekarki, że jeśli diagnoza się potwierdzi, to "co wtedy?" i usłyszałam “cóż, wtedy chemioterapia lub radioterapia”, zrozumiałam, że to nowotwór. Mam na imię Karolina i mam 26 lat. Było to w październiku zeszłego roku. Miesiąc po urodzeniu córeczki, jak zawsze, standardowo wybrałam się do endokrynolog, aby skontrolować moją tarczycę ze względu na Hashimoto. W trakcie badania lekarz zauważyła, że mam zgrubienie na szyi, powiększone węzły. Ja sama nic wcześniej sama nie zauważyłam. Zostało zrobione usg, które nie wykazało nic złego, a doktor kazała mi się obserwować i pójść do laryngologa, jeżeli węzły się nie zmniejszą. Niestety, węzły zamiast maleć, były coraz większe, niebolące, twarde, a miesiąc później już druga strona szyi była powiększona oraz węzły podżuchwowe. I tak też trafiłam na wspaniałą Panią lekarz, która od razu wiedziała, o co chodzi i skierowała mnie na biopsję cienkoigłową. Wynik- podejrzenie chłoniaka nieziarniczego. Nie wiedziałam co to jest. Dopiero, gdy spytałam lekarki, że jeśli diagnoza się potwierdzi, to co wtedy i usłyszałam “cóż, wtedy chemioterapia lub radioterapia”, zrozumiałam, że to nowotwór. Zalałam się łzami. 2 dni płakałam, z myślą, że umrę, że zostawię 3 miesięczną córeczkę i jednocześnie do momentu otrzymania ostatecznego wyniku miałam nadzieję, że to może pomyłka, przecież czułam się świetnie, wyniki morfologii idealne. 2 dni później leżałam już w szpitalu, czekając na wycięcie całego węzła chłonnego. Znów czekanie na wynik. 3 tygodnie później diagnoza – chłoniak obwodowy z komórek T. Od razu z mężem udaliśmy się do polecanego lekarza. Jego mina nie była ciekawa. Stwierdził, że takich przypadków, jak ja, mieli przez 30 lat 3. Ale powiedział, że będziemy próbować… nie przekonało mnie to. Poszliśmy do kolejnego hematologa. Doktor doradziła mi leczenie w Warszawie, Centrum Onkologii. Mają tu osobne piętro dla chłoniaków. I tak zrobiliśmy. 3 dni później byliśmy w Warszawie, pojechaliśmy w ciemno. Szczęście dopisało na tyle, że profesor Walewski zechciał nas przyjąć. Zaproponowano leczenie. Długie, bo roczne i ciężkie (GMALL). Większość w szpitalu. Zgodziłam się, bo i tak nie miałam innego wyjścia. To było 23 grudnia. 27 grudnia już byłam na oddziale. Mnóstwo badań, trepanobiopsja szpiku, PET, tomograf, 15 nakłuć podczas biopsji cienkoigłowej. I kolejne zdziwienie. Inna diagnoza. Chłoniak limfoblastyczny z komórek T. A po otrzymaniu wyniku szpiku, ostra białaczka limfoblastyczna z komórek T. Znów szok. Ale lekarze zapewniają, że chłoniak limfoblastyczny i białaczka limfoblastyczna to ta sama choroba, z różnicą zajęcia szpiku lub/i krwi. Leczenie i rokowanie te samo. Rozpoczęłam chemię. Z początku był koszmar. Straciłam włosy, apetyt. Po miesiącu leczenia zrobiono badanie szpiku. Nie powinno być już blastów w szpiku. Ale pozostało 0,01%. Musiałam dostać bardzo silną chemię. No i dostałam. To było coś strasznego. 2 tygodnie nie dałam rady wstać z łóżka, leżałam pod morfiną 5 dni bo buzia była zmasakrowana. Ale ta chemia pomogła. Kolejne badanie szpiku – szpik wolny na poziomie minimalnej choroby resztkowej i światełko w tunelu. Po 2 miesiącach wyszłam do domu. Wychudzona, łysa, bez sił, a po 2 tygodniach musiałam wrócić do szpitala na kolejną chemię. Wykonano mi PET. Wynik – wszystko dobrze. Nic się nie świeci. Radość ogromna. Węzły dawno się zmniejszyły, szyja znów wyglądała jak kiedyś. Od tamtej pory jestem w remisji. Pozostały mi jeszcze 2 kursy chemii. Po tym 2 lata chemia w tabletkach, bez przeszczepu. Organizm przyzwyczaił się do chemii, czuję się już dobrze. Jeżeli chodzi o psychikę w trakcie leczenia…mi pomaga myśl o córeczce, mężu. Mam ogromne wsparcie całej rodziny, przyjaciół. Czuję się silna i wiem, że taka jestem. Te przykre doświadczenia mają też swoje plusy. Cieszę się każdą chwilą, słońcem, niebem. Wcześniej tego nie dostrzegałam. Nawet będąc w szpitalu, staram się widzieć plusy. Wiem, że będzie już dobrze. Wiele razy szukałam historii pacjentów, aby dodać sobie otuchy. Niestety nie było tego zbyt wiele. Dlatego mam nadzieję, że moja historia komuś pomoże Mam nadzieję, że ktoś wytrwał do końca A moje motto? „Wczoraj do Ciebie nie należy. Jutro niepewne… Tylko dziś jest Twoje” – JP II. Wpłać dowolną kwotę i razem z nami wspieraj Pacjentów takich, jak Karolina. Wspieraj z nami Pacjentów walczących z chłoniakami! i stań się częścią tej ważnej działalności - już teraz z całego serca dziękujemy! POZNAJ WIĘCEJ HISTORII... Dziękujemy wszystkim Pacjentom, którzy dzielą się swoją historią z innymi. To bardzo cenny dar! Jeśli czujesz, że masz siłę podzielić się Twoją - napisz: kontakt@ Warning: Division by zero in /home/users/chloniak/public_html/wp-content/plugins/essential-addons-for-elementor-lite/includes/Elements/ on line 1092
Rak anaplastyczny tarczycy. Mam pytanie: 1.Jakie są skuteczne metody wyleczenia raka anaplastycznego tarczycy? 2.Gdzie są najlepsi specjaliści w dziedzinie leczenia tego typu raka tarczycy. Chory, o którym piszę przeszedł operację usunięcia tarczycy w październiku 2005, po niej stwierdzono, że byla ona rakowa (rak.
Chłoniaki są najczęściej spotykanymi nowotworami krwi stanowiącymi 2% zachorowań na wszystkie nowotwory złośliwe. Stanowią tym samym szósty pod względem częstości występowania nowotwór u osób dorosłych. Chłoniaki to niejednorodna grupa nowotworów wywodzących się z układu chłonnego (limfatycznego), który jest częścią systemu odpornościowego organizmu. Na układ chłonny składają się szpik kostny, grasica, węzły chłonne, migdałki i śledziona. Węzły chłonne spełniają rolę filtrów w zatrzymywaniu różnych patogenów. Znajdują się w nich liczne komórki układu odpornościowego limfocyty T i B, pełniące kluczowe funkcje w odpowiedzi immunologicznej wobec czynników chorobotwórczych. Natomiast grasica i szpik kostny to miejsca, w których powstają i dojrzewają limfocyty. Jak powstają chłoniaki?Chłoniaki powstają w wyniku błędu na etapie tworzenia lub dojrzewania komórek układu odpornościowego – limfocytów T, limfocytów B lub rzadziej komórek naturalnej cytotoksyczności (NK). Przyczyną powstania takiego błędu mogą być: narażenie na substancje chemiczne (np. herbicydy, pestycydy, wcześniejsza chemioterapia) promieniowanie jonizujące, zakażenia wirusowe i bakteryjne czy choroby autoimmunologiczne. W większości przypadków przyczyna rozwoju choroby nie jest jednak znana. Jakie są objawy chłoniaka?Nieprawidłowe limfocyty dzielą się w sposób niekontrolowany i mogą zajmować niemal wszystkie narządy. W przypadku zajęcia szpiku kostnego i krwi choroba może dawać objawy białaczki (faza białaczkowa chłoniaka). Objawy chłoniaka mogą przypominać infekcję, dlatego zawsze powinniśmy skonsultować nieustępujące objawy takie jak:– gorączka, – nocne poty, – utrata masy ciała, – powiększenie węzłów przypadku zajęcia śledziony lub wątroby mogą pojawić się ból brzucha i żółtaczka, a gdy choroba atakuje szpik – niedokrwistość i i leczenie chłoniakówChłoniaki dzielimy na dwie podstawowe grupy:– chłoniak Hodgkina– chłoniaki nie-Hodgkina (większość)Klasyfikacja chłoniaków wg WHO obejmuje ponad 90 typów. Najczęściej występującymi są: chłoniak rozlany z dużych komórek B (DLBCL), chłoniak grudkowy oraz chłoniak Hodgkina. W praktyce klinicznej chłoniaki dzieli się natomiast na te o dużej agresywności, agresywne i powolne. Do chłoniaków o dużej agresywności należą chłoniak Burkitta oraz ostra białaczka limfoblastyczna. Pierwszy z nich charakteryzuje się niezwykle gwałtownym przebiegiem choroby z typowymi dla chłoniaków objawami. Pomimo bardzo dużej agresywności, wdrożenie odpowiedniego leczenia chemioterapeutycznego pozwala na wyleczenie około 80% rozlany z dużych komórek B (DLBCL) występuje najczęściej spośród wszystkich chłoniaków – jest to agresywny typ chłoniaka wywodzący się z grudek chłonnych. Celem terapii DLBCL jest całkowite wyleczenie, co udaje się w około 50% przypadków. Zaawansowane postacie chłoniaków leczy się za pomocą chemioterapii, często w skojarzeniu z immunoterapią i leczeniem celowanym. Paradoksalnie im bardziej agresywny jest chłoniak, tym skuteczniejsza jest chemioterapia i często większe szanse na wyleczenie. W przypadku chłoniaków o agresywnym przebiegu całkowitą remisję choroby udaje się osiągnąć u ponad 60% chłoniaków rozwijających się powoli należą przewlekła białaczka limfocytowa oraz chłoniak grudkowy. Początkowo choroba przebiega bezobjawowo i często może zostać wykryta przypadkowo np. podczas rutynowych badań. Wówczas wdrożenie leczenia może nie być wymagane lub wystarczająca będzie miejscowa radioterapia. Ze względu na przewlekły charakter tych postaci chłoniaków, celem terapeutycznym nie jest całkowite wyleczenie lecz uzyskanie jak najdłuższego okresu remisji. Chłoniak Hodgkina różni się od pozostałych chłoniaków obrazem i przebiegiem choroby. Objawia się powiększeniem węzłów chłonnych (najczęściej tych znajdujących się powyżej przepony), osłabieniem i nadmierną męczliwością, świądem skóry. W wyniku powiększenia węzłów chłonnych w okolicy klatki piersiowej mogą pojawić się duszności i kaszel, a w okolicy brzucha – wzdęcia i zaparcia. Charakteryzuje się też dwoma szczytami zachorowań – w młodym wieku pomiędzy 20 a 30 rokiem życia i po 50 tym roku życia. Większość pacjentów z chłoniakiem Hodgkina udaje się wyleczyć za pomocą Natalia TarłowskaŹródła:Hematologia. Kompendium Grzegorz W. Basak, Jadwiga Dwilewicz-Trojaczek
Nieco rzadziej dochodzi także do powiększenia węzłów pachwinowych, karkowych czy szyjnych. Kolejnym objawem może być utrzymująca się gorączka ponad 38 stopni bez innej uchwytnej przyczyny. Chłoniakom towarzyszyć może również ubytek masy ciała, a także nocne poty, wymagające niekiedy wymiany pościeli w środku nocy.
Do rozrostu nowotworowego dochodzi, kiedy w trakcie dojrzewania limfocytów pojawia się błąd, w wyniku którego powstaną nieprawidłowe komórki. Następnie te nieprawidłowe komórki nowotworowe ulegają nagromadzeniu w różnych częściach organizmuObjawy chłoniakaKlasyczne objawy chłoniaka:powiększenie węzłów chłonnychnaciek (guz) pozawęzłowypowiększenie śledziony i wątrobyobjawy ogólne choroby takie jak gorączka, poty nocne lub utrata masy mogą atakować wszystkie układy i narządy. Z tego powodu możliwe jest wystąpienie szeregu objawów, które mogą sugerować, gdzie doszło do nacieczenia nowotworowego i ucisku chorobowo zmienionych węzłów chłoniaka i lokalizacja nowotworuObjawGdzie może być umiejscowiony chłoniakbóle i opuchnięcie nógmogą sugerować obecność chłoniaka w okolicach dużych naczyńbóle głowy i kręgosłupa, porażenie nerwów czaszkowych, osłabienie kończyn, parestezje, ból typu korzeniowegomogą wskazywać na umiejscowienie nowotworu w mózgu i/lub kręgosłupiebolesność w obrębie jamy brzusznej, powiększenie wątroby, powiększenie śledziony, żółtaczka, krwawienie z przewodu pokarmowego, utrata wagi, czy niestrawnośćmogą sugerować obecność chłoniaka w przewodzie pokarmowymduszność, kaszel, ból w klatce piersiowej, trudności w połykaniumogą sugerować zajęcie węzłów w okolicy klatki piersiowejniedokrwistość i małopłytkowośćmogą być wyrazem zajęcia szpiku kostnegoRodzaje chłoniakaChłoniaki ziarnicze, chłoniaki nieziarniczeNajbardziej ogólny podział to podział na chłoniaki ziarnicze (ziarnica złośliwa, znana również jako choroba Hodgkina) i nieziarnicze, które wywodzą się z limfocytów B, T oraz komórek natural killers – agresywne, chłoniaki łagodneChłoniaki różnią się między innymi szybkością przebiegu choroby. Zależnie od tego dzielimy je na agresywne, które mogą doprowadzić do śmierci chorego (oczywiście jeśli się nie podejmie leczenia) w ciągu kilku lub kilkunastu miesięcy oraz łagodne (indolentne) przebiegające powoli. Ich rozwój może trwać nawet kilkanaście tej pory nie udało się odkryć, co konkretnie jest przyczyną rozwoju chłoniaków. Możliwe jest natomiast wskazanie czynników ryzyka, które sprzyjają rozwojowi choroby. Zarówno w przypadku chłoniaków nieziarniczych, jak i chłoniaka Hodgkina, czynniki te są ryzykachoroby autoimmunologiczne – zauważono, że u osób chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), celiakię, toczeń, chorobę Hashimoto czy zespół Sjorgena występuje zwiększone ryzyko rozwoju chłoniaków;zakażenia wirusowe – istnieją dane potwierdzające onkogenne znaczenie wirusów Epsteina-Barr (EBV) i ostrej T-komórkowej białaczki/chłoniaka osób dorosłych (HTLV-I), zapalenia wątroby typu C (HCV), cytomegalii (CMV), ludzkiego wirusa opryszczki typu 8 (HHV-8) oraz SV-40 i HTLV-II;zakażenia bakteryjne – zakażenie Helicobacter pylori, krętkiem boreliozy czy Campylobacter jejuni;obniżenie sprawności funkcjonowania układu odpornościowego u osób przyjmujących leki immunosupresyjne oraz u osób zakażonych wirusem HIV, także z powodu wrodzonych niedoborów odporności;stosowania radio- lub chemioterapii z powodu konieczności leczenia innego nowotworu może czasem prowadzić do rozwoju wtórnego nowotworu;narażenie na promieniowanie jonizujące;narażenie na substancje chemiczne i toksyny obecne w rozpuszczalinkach, nawozach, opryskach roślin, benzen, azbest, lakiery, farby, pyły;predyspozycje dowodzą, że zapadalność w przypadku chłoniaka Hodgkina wynosi 2 na 100 tys. osób. Najczęściej chorują młodzi dorośli w wieku 20–30 lat oraz osoby po 50. roku kolei typy nieziarnicze zbierają żniwo w wysokości kilkunastu zachorowań na 100 tys. Najczęściej zachorowaniu ulegają młodzi dorośli w wieku 20–30 lat oraz 60–70-latkowie. Możliwe jest także wystąpienie chłoniaków nieziarniczych u HodgkinaZachorowalność na chłoniaka Hodgkina (HL) wynosi 2 na 100 tys. osób. Najczęściej chorują młodzi dorośli w wieku 20–30 lat oraz osoby po 50. roku chłoniaka HodgkinaZdecydowana większość chorych zgłasza się do lekarza z powodu powiększenia węzłów chłonnych. Najczęściej są to powiększone węzły chłonne obwodowe znajdujące się powyżej przepony-szyjne, nadobojczykowe, pachowe. Węzły chłonne zwykle nie są bolesne, skóra nad nimi nie jest zaczerwieniona. W zaawansowanym stadium choroby dochodzi do powiększenia śledziony (30 proc. chorych).W ok. 60–70 proc. przypadków zachorowań zauważa się też powiększenie węzłów śródpiersia, co może się objawiać przewlekłym kaszlem, dusznością czy bólami pozawęzłowe chłoniaka Hodgkina zdarzają się rzadko. Choroba może się wtedy szerzyć przez ciągłość lub rozsiewać drogą krwionośną. Do najczęściej zajmowanych narządów pozalimfatycznych należą: płuca, wątroba, szpik kostny, 30 proc. chorych w momencie rozpoznania ma objawy ogólne takie jak:gorączka,nocne poty,zmniejszenie masy ciała (> 10 proc. w ciągu 6 mies.),chorobie może też towarzyszyć uporczywy świąd nieziarniczeChłoniaki o małej złośliwości (łagodne, indolentne)Mają one łagodny przebieg, który wiąże się z wieloletnim okresem przeżycia bez leczenia. Często nie wymagają rozpoczęcia leczenia – obowiązuje natomiast systematyczna kontrola węzłów chłonnych i morfologii („watch and wait”).Wskazaniem do rozpoczęcia terapii może być pojawienie się objawów ogólnych choroby (gorączka, poty, utrata masy ciała), znaczne powiększenie węzłów chłonnych śledziony, wątroby, istotne nacieczenie szpiku kostnego, czego wyrazem może być niedokrwistość i części chorych (3–10 proc.) po różnym czasie trwania choroby obserwuje się transformację w bardziej agresywnego występujące chłoniaki indolentne to: przewlekła białaczka limfocytowa, chłoniak limfocytowy, chłoniak o dużym stopniu złośliwości (agresywne)Przeżycie chorych na tego typu nowotwór bez leczenia wynosi od kilku do kilkunastu występującym chłoniakiem z tej grupy to chłoniak rozlany z dużych komórek B (DLBCL). Chłoniaki agresywne zawsze wymagają podjęcia pilnego diagnostyki typów nieziarniczych, jest podobnie , jak w HL, badanie histopatologiczne (węzła chłonnego, nacieku tkankowego, szpiku)Leczenie chłoniaków nieziarniczychWybór metody leczenia jest zdeterminowany przez:typ histopatologiczny miany,stopień zaawansowania choroby, przez który rozumiemy wielkość i lokalizację nacieku,wiek,stan ogólny obejmuje radioterapię (często wystarczającą dla niewielkich zlokalizowanych nacieków chłoniaka indolentnego), chemioterapię, złożoną najczęściej z kilku cytostatyków, immunoterapię (przeciwciała monoklonalne, które w precyzyjny sposób odnajdują komórki nowotworowe i następnie je niszczą).Najczęściej stosowany standard rozpoczynający leczenie to kombinacja chemio- i immunoterapii. W przypadku zachorowania na chłoniaka skóry stosuje się fotochemioterapię PUVA i promieniowanie w leczeniu stosuje się tzw. leczenie wspomagające, które ma na celu chronić chorego przed zakażeniami, pomagać w namnażaniu zdrowych leukocytów czy też przeciwdziałać bólowi i wymiotom, które mogą wystąpić, jako działanie niepożądane leczenia chłoniaków agresywnych, w przeciwieństwie do indolentnych powinno być wdrożone jak uzyskiwanych całkowitych remisji przekracza 60 u których wystąpiła remisja po leczeniu muszą się zgłaszać na zaplanowane kontrole oraz wykonywać zalecone badania. Chorzy muszą być pod stałą kontrolą, ponieważ należy obserwować stan zdrowia pacjenta, aby na czas zauważyć nawrót lub postęp chłoniakaLeczenie polega na zastosowaniu chemioterapii lub w skojarzeniu chemio- i ostatniej dekadzie dokonał się znaczący postęp w leczeniu chłoniaka bowiem do terapii leki celowane (działające wybiórczo na komórki nowotworowe), takie jak: brentuksymab vedotin, przy chłoniakuRokowanie w chłoniaku Hodgkina jest dobre, a odsetek wyleczeń sięga 80 proc., Niemniej u 20–30 proc. pacjentów, którzy początkowo uzyskali odpowiedź na leczenie, dochodzi do nawrotu chłoniakaBadanie histopatologicznePodstawą rozpoznania pozostaje ocena histopatologiczna węzła chłonnego lub innej nacieczonej tkanki. Charakterystyczne dla chłoniaka Hodgkina jest stwierdzana w nacieku obecność komórek Reed-Sternberga oraz komórek Hodgkina. Biopsja aspiracyjna nie jest miarodajną metodą diagnostyczną ze względu na mały odsetek tych komórek znajdujących się w masie histopatologiczne pozwala ustalić typ HL, co ma znaczenie tak dla rokowania, jak i wyboru sposobu laboratoryjneUstalenie stopnia zaawansowania chorobyOcena rozmiaru choroby, a więc ilości, lokalizacji powiększonych węzłów, nacieków pozawęzłowych. Badanie, które temu służy, standardowo stosowane w diagnostyce HL to PET (pozytronowa tomografia emisyjna).Warto wiedziećBardzo duże znaczenie ma rozpoznanie choroby w najwcześniejszym stadium choroby, gdyż szanse całkowitego wyleczenia są wówczas znacznie wyczuwasz u siebie zmianę, która może być powiększonym węzłem chłonnym, koniecznie zgłoś się do węzłów chłonnych utrzymujące się powyżej trzech tygodni wymaga konsultacji specjalistycznej oraz oceny w miarodajnym badaniem w przypadku podejrzenia choroby jest badanie histopatologiczne wyciętego w całości węzła , bądź nacieczonej tkanki. Biopsja nie jest badaniem przynajmniej raz w roku diagnoza i podjęte leczenie mogą uratować ci życie.Chłoniak ziarniczy występuje najczęściej u osób młodych – między 20. a 40. rokiem życia – oraz dojrzałych: po 50. roku życia. Chłoniaka nieziarniczego spotyka się najczęściej u osób w starszym wieku (powyżej 60. roku życia) oraz u dzieci. Chłoniak nieziarniczy może przybierać wiele różnych postaci, do których wg.Chłoniaki to nowotwory, z którymi medycyna coraz skuteczniej potrafi walczyć. Warto jednak dowiedzieć się o nich jak najwięcej, aby móc jak najwcześniej zareagować. Chłoniaki, podobnie jak białaczki, są chorobami nowotworowymi, związanymi ze zmianami w układzie białych krwinek. Objawy obu typów nowotworów mogą być zbliżone i zarazem początkowo łatwe do przeoczenia, gdyż u dzieci przypominają infekcje. Sygnałem rozwijającego się chłoniaka mogą być: pogłębiająca się anemia, gorączka bez wyraźnej przyczyny, utrzymujące się zakażenia błon śluzowych jamy ustnej, gardła, ucha czy nosa, bóle kości, skaza krwotoczna, bóle brzucha, spadek wagi ciała. W przypadku chłoniaków dochodzi do nadmiernego rozmnażania się białych krwinek w układzie limfatycznym (chłonnym) organizmu. Układ chłonny odpowiada za obronę organizmu przed infekcjami. Jego komórki - limfocyty powstają w szpiku kostnym (podobnie jak inne komórki krwi). Limfocyty jako białe krwinki stanowią składnik krwi. Tworzą też narządy: grasicę, śledzionę, migdałki oraz węzły chłonne. Wszystkie rodzaje tych nowotworów są złośliwe, jednak stopień złośliwości poszczególnych rodzajów chłoniaka jest różny. W klasyfikacji medycznej chłoniaki dzieli się na: chłoniaki B-komórkowe, chłoniaki T/NK-komórkowe, chłoniak Hodgkina, zaburzenia limfoproliferacyjne związane z niedoborem odporności. Tradycyjnie mówi się o dwóch rodzajach chłoniaków: chłoniakach nieziarniczych (Non-Hodgkin Lymphoma - NHL) ziarnicy złośliwej (inaczej: chłoniaku Hodgkina, chorobie Hodgkina, Hodgkin Disease-HD, lymphogranulomatosis maligna - LGM). Chłoniaki u dzieci - chłoniak Hodgkina Jest typem nowotworu, który może się rozwinąć w dowolnym miejscu, gdzie znajduje się tkanka chłonna i w narządach: płucach, opłucnej, kościach, skórze, przewodzie pokarmowym, mózgu. Najczęstszym objawem są powiększone węzły chłonne nadobojczykowe. Towarzyszy temu podwyższona temperatura, chudnięcie, nocne poty, swędzenie skóry i suchy kaszel. Jeśli nowotwór zlokalizowany jest w jamie brzusznej manifestuje się ostrym bólem przypominającym atak wyrostka robaczkowego. W leczeniu chłoniaków Hodgkina medycyna dokonała olbrzymiego postępu. Obecnie udaje się całkowicie wyleczyć 90% pacjentów, choć terapia daje też często poważne powikłania. Nieziarnicze chłoniaki złośliwe NHL Chłoniaki nieziarnicze pojawiają się w wyniku klonalnego rozrostu komórek limfoidalnych - limfocytów B, limfocytów T lub komórek naturalnej cytotoksyczności - NK. Na chorobę tę 3 razy częściej zapadają chłopcy. Większość zachorowań odnotowuje się wśród dzieci w wieku od 5 do 15 lat. Najbardziej narażone są osoby z niedoborami immunologicznymi. Objawy NHL mogą być początkowo niespecyficzne, co utrudnia diagnozę. Szybkie rozpoznanie i rozpoczęcie leczenia jest kluczowe by dziecko miało jak największe szanse wrócić do zdrowia. Chłoniak nieziarniczy najczęściej powstaje w miejscach zgrupowania tkanki limfatycznej: w węzłach chłonnych, migdałkach gardłowych, grasicy, kępkach Peyera w przewodzie pokarmowym. Rzadziej występują w wątrobie, śledzionie, szpiku kostnym, skórze i tkance podskórnej, tkance płucnej. Zmienione chorobowo limfocyty krążą po organizmie wraz z krwią i choroba może w szybkim czasie rozprzestrzeniać się na wiele odległych od pierwotnego ogniska miejsc. U dzieci i młodzieży chłoniaki nieziarnicze rozrastają się w dużym tempie. Objawy ogólne to: gorączka, osłabienie, nocne poty, spadek wagi. Objawy jakie pojawiają się u pacjenta zależą głównie od zlokalizowania nowotworu. Można wyróżnić następujące postaci kliniczne choroby: postać brzuszna - występuje u 38% pacjentów, postać śródpiersiowa - u 30% chorych, postać węzłowa - 11% chorych, zajęcie utkania limfatycznego pierścienia gardłowego Waldeyera - 10% i postacie rozsiane. Nowotwory NHL u dzieci w klasyfikacji opartej na badaniach histopatologicznych należą najczęściej do 3 grup: Chłoniaki z komórek prekursorowych, limfoblastyczne T-komórkowe lub nie-B, nie-T, Chłoniaki z komórek dojrzałych (obwodowych) B, Chłoniaki anaplastyczne olbrzymiokomórkowe. Przyczyny występowania chłoniaków u dzieci Chłoniaki są trzecim najczęściej występującym typem nowotworów u dzieci. Liczba przypadków co roku rośnie. Niestety nie znamy dokładnych przyczyn powstawania chłoniaków. Jak dotąd wykluczono genetyczne i zakaźne podłoże tej choroby. Wiadomo że częściej chorują osoby, które przechodziły mononukleozę zakaźną, są zakażone HIV, bakterią Helicobacter pylori, wirusem HCV a także miały kontakt z niektórymi chemikaliami oraz chorujące na inne choroby astmę, alergię, celiakię, gruźlicę. Najczęstsze choroby genetyczne Diagnozowanie chłoniaków Przy podejrzeniu chłoniaka lekarz może zlecić szereg badań, które pozwalają potwierdzić diagnozę, ustalić typ chłoniaka i znaleźć ewentualne miejsca jego rozsiania: morfologię krwi obwodowej, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny PET-TK, badanie histopatologiczne fragmentu zajętego narządu, usuniętego węzła chłonnego lub wycinka z guza, biopsję aspiracyjną szpiku. Leczenie chłoniaków W przypadku choroby Hodgkina leczenie polega na chemioterapii. Często leczeniem uzupełniającym jest radioterapia. U dzieci cierpiących na chłoniaki nieziarnicze tworzy się specjalne wielolekowe programy chemioterapii w zależności od typu histopatologicznego chłoniaka oraz stopnia zaawansowania nowotworu. Leczenie jest bardzo skomplikowane i obarczone dużym ryzykiem powikłań, ale w zdecydowanej większości przypadków kończy się powodzeniem.
Chłodniak grudkowy. Witaj Na forum Faqrak, proponujemy napisz do Biura Interwencji Onkologicznej. Namiary znajdziesz w zakładce "Magazyn". Odpowiedzi udziela lekarz onkolog. Tylko po wysłaniu wiadomości zapisz kod, 1. moderatorka. 5 lat temu. Chłoniak.
Cześć! Trafiłem na Twój wpis szukając wyjaśnienia dla dolegających mi objawów. Co prawda minęły już 2 lata od kiedy pisałaś o swoich problemach, ale jeśli to przeczytasz, proszę daj znać o diagnozie (jeśli takowa została w końcu postawiona), ewentualnym leczeniu i Twoim aktualnym stanie zdrowia. Ja jeszcze nie jestem w szpitalu, póki co przeprowadzono u mnie badanie krwi oraz dwukrotną obserwację i wywiad internistyczny. Krew w normie (przynajmniej na dzień 09 stycznia), poza skrajnym niedoborem wit. D3. Co do objawów somatycznych, od ponad 3 tyg. odczuwam ogromne zmęczenie, bóle kończyn, bóle brzucha (w różnych miejscach, o różnym nasileniu), temp. ciała na poziomie 35,5 st. Tydzień temu (po kilkudniowej poprawie, którą wiązałem z włączeniem suplementacji wit. d3 20tys. jednostek na dobę) zmęczenie powróciło, zauważyłem u siebie powiększenie oraz ból lewego migdała, ból szyi, pękające naczynka na twarzy i barkach, bladość błon śluzowych. Po 3 dniach takiego stanu przyszło przeziębienie z dość standardowymi objawami (kaszel, flegma, katar), postępujące osłabienie, powiększone, bolące węzły chłonne szyi (ale czuję też chyba te na klatce piersiowej i w pachwinach). Przy czym temp. wciąż na dość niskim poziomie (35 - do stopni), żółtawe zabarwienie stolca, biegunka na zmianę z zaparciami. Lekarz rodzinny stwierdził "wirusówkę", a do suplementacji wit. d3 doszły leki na odporność. Nie dostrzeżono też potrzeby przeprowadzenia dodatkowych badań. Wczoraj w ciągu dnia poczułem się dużo lepiej, odwołałem nawet trzecią w tym miesiącu wizytę u internisty (nie chciałem by zaczęli mnie traktować niepoważnie). Niestety w nocy obudził mnie atak zimnych potów na całym ciele, połączony z bólem w dolnej części pleców i niską temperaturą (ok 36 st.). Potwornie zbladłem i byłem koszmarnie osłabiony, w ustach sucho, oczy przekrwione. Skóra na szyi i w górnej części pleców mnie piekła i nadal piecze (nie swędzi). Z trudnem odnajdowałem pozycję, w której ból pleców byłby mniejszy. W końcu udało mi się zasnąć, jednak na krótko (w ostatnich dniach przesypiałem bez pobudki 9-10 godzin). Teraz znów powrócił ogromny niepokój, jest sobota, więc z wizytą u specjalisty słabo. Boję się, że w miarę postępujących objawów będę musiał wezwać pogotowie, bądź samemu udać się na SOR (ten w szpitalu najbliżej mnie jest miejscem jak z sennego koszmaru). Proszę ponownie, daj znać co u Ciebie. Pozdrawiam.
Angina u dzieci jest chorobą wywoływaną przez paciorkowce. Pierwsze objawy anginy u dzieci to ból gardła, szybko rosnąca temperatura. Anginy u dziecka nie wolno lekceważyć, bo czasem daje groźne powikłania. W przypadku anginy chore dziecko musi obejrzeć lekarz i przepisać antybiotyki.
Od roku mam powiększone 2 węzły podżuchwowe. Małe do 1 cm, niezbyt miękkie. Lekarka twierdzi, że nie są powiększone, a obok tych większych wyczuwam kilka mniejszych węzełków. Ale najbardziej martwią mnie dwa zgrubienia, takie po 4 mm nad obojczykiem, blisko siebie, ale chyba nie są zrośnięte. Takie niezbyt twarde, niezbyt miękkie, nieprzesuwalne. Ciągle je dotykam i naciągam. Czy od tego mogły się powiększyć? Te nadobojczykowe znalazłam z dwa miesiące temu, więc nie wiem odkąd je mam. Badały mnie dwie lekarki i stwierdziły, że nie mam powiększonych węzłów chłonnych, że mogły być kiedyś powiększone, ale teraz są prawidłowe. Ale ja nadal się martwię. Nie mogę spać, tyle się naczytałam o tych chłoniakach. KOBIETA ponad rok temu Przerost prostaty a rak Witam serdecznie! W ocenie węzłów chłonnych istotne jest badanie lekarskie. To co sami wyczuwamy nie zawsze musi oznaczać, że są to powiększone węzły chłonne - a np. kość, mięsień itp. Czasami węzły chłonne fizjologicznie wyczuwa się bez związku z ich powiększeniem zwłaszcza u osób szczupłych - przecież naturalnie mają do kilku milimetrów średnicy. Myślę, że powinna Pani zaufać lekarzowi, który Panią badał. Oczywiście, jeżeli zauważy Pani coś niepokojącego zawsze warto ponownie skonsultować się z lekarzem. Pozdrawiam serdecznie 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Co oznacza powiększenie się węzłów chłonnych po pachą u osoby z dobrymi wynikami morfologi krwi? – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Powiększone węzły chłonne podżuchwowe i po lewej stronie nadobojczykowy – odpowiada Dr Jolanta Nagadowska Powiększone węzły chłonne - czy to objaw białaczki lub ziarnicy? – odpowiada Lek. Agnieszka Barchnicka Jak szybko powiększają się węzły chłonne szyi i obojczykowe? – odpowiada Lekarz chorób wewnętrznych Łukasz Wroński Powiększone węzły chłonne z lewej strony szyi – odpowiada Lek. Magdalena Pikul Czy węzły chłonne mogą być powiększone nieustannie? – odpowiada Lek. Radosław Kalisz Na co wskazuje opis USG u 36-latki? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Czy ja mogę mieć chłoniaka? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Czy możliwe jest, aby zmiana ta była manifestacją chłoniaka? – odpowiada Pawe Żmuda-Trzebiatowski Czy w tym miejscu znajduje się węzeł chłonny nadobojczykowy? – odpowiada Lek. Paweł Szadkowski artykuły
Chłoniak nieziarniczny. O zdrowiu, waszych doświadczeniach ze służba zdrowia w UK, pomoc w znalezieniu lekarzy
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 09:47, data aktualizacji: 12:09 Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 4 minuty Uporczywe swędzenie skóry, obfite pocenie się w nocy i osłabienie mogą być pierwszymi symptomami tej groźnej choroby. Bardzo ważne, aby utrzymujące się dłużej niż trzy tygodnie niepokojące objawy skonsultować z lekarzem. Motortion / Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Pierwsze symptomy chłoniaka Powiększone węzły chłonne Rozpoznanie i leczenie chłoniaka Wiedza, która ratuje życie Chłoniak jest podstępnym nowotworem, bo jego objawy łatwo zlekceważyć. Pacjenci za zdiagnozowanym chłoniakiem opowiadają, że wcześniej byli przez kilka lat leczeni przez dermatologów, którzy podejrzewali łuszczycę lub alergię. Nocne poty tłumaczyli sobie zbyt wysoką temperaturą w pomieszczeniu, a przemęczenie przepracowaniem. Nawet długo utrzymujące się powiększenie węzła chłonnego traktowane było przez lekarzy jako infekcja. – Dopiero, kiedy nie mogłam oddychać, trafiłam do szpitala, gdzie ustalono, że w mojej klatce piersiowej jest guz wielkości 16 cm. Wielu chorych, których spotkałam na oddziale hematologii, miało podobne doświadczenia – opowiada Katarzyna ze Stowarzyszenie Przyjaciół Chorych na Chłoniaki Przebiśnieg, która przez trzy lata była leczona przez dermatologów na choroby skórne zanim padła właściwa diagnoza. Medonet jest patronem akcji Zdemaskuj chłoniaka Pierwsze symptomy chłoniaka Objawy towarzyszące chłoniakom często przypominają zwykłe przeziębienie i są lekceważone, przez co nowotwór ten wykrywa się zazwyczaj dopiero w stadium zaawansowanym. Posiadanie wiedzy na temat chłoniaków, w tym znajomość ich objawów, zwiększa szanse na wczesne rozpoznanie choroby i tym samym - szybsze rozpoczęcie leczenia. Bardzo ważne jest, aby wszystkie niepokojące symptomy, które utrzymują się dłużej niż trzy tygodnie, konsultować z lekarzem pierwszego kontaktu. Najczęściej występujące objawy chłoniaków to powiększone węzły chłonne, osłabienie, znaczna utrata masy ciała, podwyższona temperatura bez wyraźnej przyczyny, obfite nocne poty, długo utrzymujący się kaszel lub duszność oraz uporczywe swędzenie skóry. - Najczęściej chorzy stwierdzają u siebie stosunkowo twarde, niebolesne węzły, które mają tendencję do formowania pakietów. Jeśli lekarz wykluczy związek powiększonych węzłów z infekcjami, czy też brak reakcji na antybiotykoterapię, konieczna będzie wizyta u hematologa. W zdecydowanej większości przypadków o rozpoznaniu chłoniaka decyduje ocena histopatologiczna pobranego węzła chłonnego – mówi dr Maciej Kaźmierczak z Katedry i Kliniki Hematologii i Chorób Rozrostowych Układu Krwiotwórczego, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Powiększone węzły chłonne Węzły chłonne są dla organizmu swojego rodzaju filtrami. Walcząc ze szkodliwymi drobnoustrojami stanowią ważny element układu odpornościowego. Ich powiększenie wskazuje na toczący się w organizmie stan zapalny. Części z nich zlokalizowana jest pod powierzchnią skóry i wyczuwalna w okolicach uszu, po bokach szyi, w okolicach powyżej i poniżej obojczyka, w dołach pachowych, w pachwinach oraz w okolicach podkolanowych. Te wewnętrzne znajdują się w centralnej części klatki piersiowej, w okolicach tchawicy, oskrzeli i aorty, w okolicach wątroby, śledziony, a także w dolnej części jamy brzusznej i miednicy w pobliżu jajników oraz pęcherza moczowego. Znaczne powiększenie jednego lub kilku węzłów chłonnych może świadczyć o występowaniu chłoniaka i jest najczęściej pierwszym budzącym niepokój objawem. Powiększenie węzłów chłonnych rozmieszczonych wewnątrz organizmu wykrywane jest zazwyczaj przypadkowo podczas badań w związku z innymi schorzeniami lub gdy są przyczyną poważnych dolegliwości. Niestety, wówczas choroba jest już najczęściej bardzo zaawansowana. Sprawdź, jakie objawy może mieć najdziwniejsza choroba świata Rozpoznanie i leczenie chłoniaka Do pełnej diagnozy i wdrożenia odpowiedniego leczenia potrzebne jest badanie histopatologiczne powiększonego węzła chłonnego. Materiał do badania pobiera się chirurgicznie. Również badanie immunofenotypowe z krwi obwodowej czy szpiku kostnego pozwala na rozpoznanie i zidentyfikowanie typu chłoniaka. Przed rozpoczęciem leczenia określa się stopień zaawansowania klinicznego poprzez wykonanie pełnych badań laboratoryjnych krwi, badań obrazowych klatki piersiowej i jamy brzusznej (oraz innych lokalizacji) oraz badanie szpiku kostnego, które sprawdzi stopień jego zajęcia przez proces nowotworowy. Sprawdź, jak podstępny może być chłoniak Leczenie osób chorych na chłoniaki powinno odbywać się wyłącznie w ośrodkach wyspecjalizowanych w leczeniu nowotworów układu chłonnego. Ze względu na dużą różnorodność chłoniaków istnieje wiele schematów ich leczenia. Jego przebieg i rokowanie zależy od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby. Celem leczenia pacjentów z chłoniakami jest całkowite cofnięcie choroby, wydłużenie czasu życia bez jej nawrotu oraz poprawa jakości życia. W leczeniu chłoniaków wykorzystuje się radioterapię, chemioterapię, immunoterapię, zabiegi chirurgiczne, przeszczepy szpiku i terapie celowane. Wiedza, która ratuje życie Co roku odnotowuje się w Polsce kilka tysięcy przypadków zachorowań na chłoniaki. Przyczyny tej choroby nie zostały jeszcze poznane, choć wytypowano już wiele czynników, które zwiększają ryzyko ich wystąpienia. Na chłoniaki chorują osoby w różnym wieku. Ryzyko zachorowania na chłoniaki nieziarnicze według danych epidemiologicznych Krajowego Rejestru Nowotworów wzrasta wraz z wiekiem i dotyczy najczęściej osób po 55. roku życia. Znajomość objawów chłoniaka zwiększa szanse na wczesne rozpoznanie i skuteczne leczenie. Dlatego 15 września, w Światowym Dniu Wiedzy o Chłoniakach, Stowarzyszenie Przyjaciół Chorych na Chłoniaki Przebiśnieg przeprowadza sondy uliczne połączone z akcją informacyjną na temat tej choroby. W ramach kampanii Zdemaskuj chłoniaka członkowie Stowarzyszenia chcą zwrócić uwagę na błahe czasami objawy choroby, które lekceważy i pacjent i lekarz. - Jeśli uda nam się spowodować by choć jedna osoba zdemaskowała u siebie chłoniaka i w porę zgłosiła się do lekarza, jeśli dzięki temu przyczynimy się do uratowania czyjegoś życia, to będzie to największy sukces kampanii, satysfakcja i radość, dla której warto poświęcić wysiłek i energię – mówi Maria ze Stowarzyszenia Przebiśnieg. Tekst: Halina Pilonis zdrowie chłoniak lek na chłoniaka chłoniak skóry nietypowe objawy nowotworu Shazza ma chłoniaka. Na tę chorobę cierpieli też Agata Buzek i założyciel Pudelsów Aktorka Agata Buzek, piosenkarka Shazza, blogerka Georgie Swallow – to tylko niektóre znane osoby, które otwarcie mówią o swojej walce z chłoniakiem. To podstępna... Klaudia Torchała Shazza ma chłoniaka. Jakie badania pomagają go wykryć? U Shazzy, 55-letniej piosenkarki okrzykniętej niegdyś "królową disco-polo", zdiagnozowano kilka lat temu nowotwór — chłoniaka. Przyznała, że o chorobie... Klaudia Torchała Zawał serca u kobiet może być podstępny. Nigdy nie lekceważ tych objawów Uczucie gorąca, zgaga, osłabienie czy niestrawność, choć brzmią zupełnie niegroźnie, mogą oznaczać zawał mięśnia sercowego. Kobiecy zawał serca może być wyjątkowo... Hanna Szczygieł To nie zawsze guz. Rak piersi może być bardzo podstępny Gdy tylko wyczujemy podejrzaną nierówność na piersi, oblewa nas zimny pot. Szybko zadajemy sobie pytanie: czy to rak? Niestety świadomość na temat chorób... Hanna Szczygieł Po czym poznać, że nerki są w kiepskiej formie? Chorują cicho i podstępnie Chore nerki nie bolą. Stąd często nie dostrzegamy, że dzieje się z nimi coś złego. Tymczasem życie z chorymi nieleczonymi nerkami może doprowadzić do zatrucia, a... Monika Mikołajska Podstępna choroba płuc. Co trzeba wiedzieć o POChP? Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to poważne schorzenie układu oddechowego. Jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. - Najważniejsza jest... Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia Wariant Delta Plus jest bardziej podstępny i zaraźliwy Subwariant odmiany Delta, znany jako i odpowiedzialny obecnie za 12 proc. przypadków infekcji wykrytych w Wielkiej Brytanii, jest mniej objawowy, ale... PAP Chłoniak - podział, objawy, przyczyny, leczenie, rokowania [WYJAŚNIAMY] Nie warto bagatelizować długo utrzymujących się powiększonych węzłów chłonnych. Dlaczego? W ten sposób objawiają się nowotwory tkanki chłonnej. Mogą one być... Matylda Mazur Roztocze - podstępny alergen, który można pokonać Z poważnymi dolegliwościami na tle alergii zmaga się ok. 40 proc. populacji świata, w tym blisko połowa Polaków. Alergie to także problem najmłodszych. W naszym... Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia "Chcę zobaczyć, jak mój syn zdaje maturę". Pomóżmy Ani wygrać z chłoniakiem Ania ma 46 lat. Zanim zachorowała, pracowała w Zespole Szkół Specjalnych w Radomiu. Opiekowała się dziećmi z niepełnosprawnościami. Teraz sama potrzebuje pomocy,... Magda Ważna
Poniżej wymieniono 4 najczęściej obserwowane u dzieci. Możesz je kliknąć, aby uzyskać więcej informacji. Rozlany chłoniak z dużych komórek B u dzieci (DLBCL) Dziecięcy chłoniak Burkitta ; Dziecięcy chłoniak limfoblastyczny ; Pediatryczny chłoniak anaplastyczny z dużych komórek (ALCL) Rokowanie w chłoniaku u młodych ludzi
Komentowany artykuł:Chłoniak Witam chcialbym sie dowiedziec czy chorujac na ziarnice zlosliwa juz dziesiaty rok, przysluguje [renta] wybralem 6 seri chemioterapi i 28 na odpis * ~mily U mojej kuzynki stwierdzono choniaka burkita jest po zakończonej chemioterapi ale ma strasznie złe wyniki i jest bardzo słaba guza miała na szyi był bardzo duży po chemi się zwapnił nie ma go ale bardzo się martwię dziewczyna ma 23 lata czy jest szansa na wyleczenie? ~iza Czy jak sie ma chlonniaka to czy wszystkie wezly sa powiekszone? ~Agusia:-( W chłoniaku nie wszystkie węzły chłonne są powiększone. ~ Jakie jest rokowanie chłonniaka węzłów chłonnych ~kinga Czy od węzłow chłonnych moze spuchnąc twarz? ~_mmm_ dziecko ma astmę i atopowe zapalenie zauważyłam powiększony węzeł chłonny[ok 3cm]na szyi mojego powiedziała że to nic takiego przepisała maść ichtiolową i zaleciła noszenie mama ma powinnam zrobić badania syna w kierunku chłoniaka? ~AŚKA Moja mama miala powiększony węzel chlonny w pachfinie potem szereg badań wycinek z węzla i już wiedzieli że to chłoniak złośliwy potem gastroskopia i wykryto raka żolądka następnie 3 kursy chemioterapii bo nadalsze już nie była w stanie iść niestety moja mama zmarła były przeżuty na inne organy,ale wiem że w niektorych przypadkach jest uleczalny. ~Jola U mnie podejrzewaja chorobe autoimunnologiczna , teraz mam angine i straszny bol wezlow chlonnych szyi i wyzej co to moze byc. ~e Czy na chłonniaka się umiera ~Ten obcy Mam 59 lat choruje na chloniaka powolnego lekarz powiedzial mi ze to stadjum miedzy c d ja tego nie rozumie czy to dobrze mam 12 chemi jestem leczona w londynie nie rozumie wszystkiego co to oznacza niedzy c d prosze mi odpowiedziec czy mam szanse na wyleczenie ~Niunia Mój mąż miał chłonniaka walczył z nim 3 miesiące i niestety przegrał ~nieszczęśliwa niuna ja terz mam chłoniaka grudkowego lecze się od 2008 roku mam całkowitą remisje i żyje .mam pobrane komurki macierzyste do przeszczepu jak by wrucił .taraz podtrzymujace lecznie mapthera ~MARIA009 7 lat temu wyleczyłam se z nowotworu kręgosłupa. od ponad 3 m-cy mam okropne bóle głowy wręcz nie do wytrzymania. oprócz tego zaczęłam sie strasznie pocić mam częste gorączki i drgawki, wymiotuję źle spie. pogorszył mi się wzrok jest mi słabo ciągle śpię wstaję obolała. 3 tyg temu doszło do paraliżu lewostronnego. było to tydzień po wypisaniu mnie z oddziału neurologii. znów trafiłam na oddział tym razem w innym szpitalu. stwierdzono poiększone węzły chłonne szyi oraz ogniska zapalne. objawy po tygodniu częściowo minęły po podaniu sterydów i wypisano mnie bez rozpoznania... ;( co mam z sobą zrobić? jak wrócić do pracy? nie potrafię nawet porządnie szklanki ręce utrzymać a jestem kelnerką... mam 20 lat! poradzcie coś bo już nie wiem co zrobić... a onkolog w tym roku już mnie nie przyjmie! proszę pomóżcie. ~Angie Witam. Jakieś dwa i pół tygodnia temu wyczułam u siebie spore węzły chłonne na szyi i karku a także za uchem, pojawił się świąd na skórze i wysypka właśnie w okolicach powiększonych węzłów (szyja i głowa). Byłam u lekarza, zapisał antybiotyk ale niestety nie pomógł, mam ciągle suchy duszący kaszel, chwilami jest ok, ale potem znów mam ten kaszel. Nie gorączkuję, czasem mam tylko lekko podwyższoną temperaturę , ale zdarza się że jest ok 36 stopni. Byłam z tym u alergologa zapisał mi jakieś leki przeciwhistaminowe ale to też nie pomogło. Teraz wysypka zaczyna pojawiać się na rekach i klatce piersiowej. Robiłam RTG niby jest w porządku. Zrobiłam także badania aby wykluczyć wirusy i także okazało się że są dobre. W morfologii miałam tylko niski poziom potasu ,Ob niestety nie było robione. Podczas wakacji sporo schudłam i bardzo pociłam się w nocy, wtedy także powiększały mi się węzły ale po pewnym czasie robiły się mniejsze i przestałam zwracać na nie uwagę gdyż wcale mnie nie bolały. Teraz też nie bolą, poty już mi nie dokuczają. Ostatnio jestem jakby bardziej osłabiona..i czasem gorzej mi się oddycha, tzn. mam wrażenie jakby ktoś siedział mi na klatce piersiowej. Czy pomimo nie występowania już potów nocnych oraz braku gorączki powinnam pójść do onkologa? Niepokoi mnie fakt że węzły nie zmniejszają się i w dodatku mam tą swędzącą wysypkę nie wiedzieć dlaczego. Czy fakt iż nie mam wszystkich objawów chłoniaka powinien mnie uspokoić i szukać innej przyczyny? ~Luśka Lusiu idz do onkologa nie zwlekaj ~niunia chłoniak jamisty to też nowotwór ? ~Aisha » Zapytaj! Skomentuj!Chłoniak Hodgkina może powodować objawy takie jak: pojawienie się twardego i niebolesnego węzła chłonnego, który wcześniej nie był wyczuwalny. Najczęściej pojawia się na szyi lub w okolicy nadobojczykowej, bez zaczerwienienia skóry; nieuzasadniona gorączka powyżej 38 ° C, obfite poty – szczególnie nocne; schudnięcie więcej
Co to jest chłoniak? Fot. Adiano / Opublikowano: 09:28Aktualizacja: 14:35 Chłoniak to ogólne określenie używane w odniesieniu nowotworów układu limfatycznego. Objawy chłoniaka obejmują powiększenie węzłów chłonnych, gorączkę, gwałtowną utrata masy ciała. Najczęściej chłoniaki diagnozuje się u dzieci oraz u dorosłych po 60. roku życia. W podstawowym podziale wyróżniamy dwa rodzaje choroby: chłoniak Hodgkina i chłoniak nieziarniczy. Chłoniak – co to jest?Przyczyny rozwoju chłoniakaRodzaje chłoniakówTypy chłoniaków nieziarniczychObjawy chłoniakaDiagnostyka chłoniakówLeczenie chłoniakówChłoniak – rokowania Chłoniak – co to jest? Chłoniak jest nowotworem, który rozwija się w układzie limfatycznym (inaczej nazywanym układem chłonnym), stanowiącym element układu odpornościowego. Poprzez układ limfatyczny po organizmie krąży płyn nazywany chłonką, który zawiera limfocyty – komórki odpowiedzialne za zwalczanie infekcji. Występowanie chłoniaków wiąże się z nieprawidłowym podziałem i nadmiernym namnażaniem limfocytów z grup B i T. W przebiegu chłoniaka komórki te mogą tracić zdolność do eliminowania czynników zakaźnych, przez co pacjent jest bardziej podatny na infekcje. Objawy chłoniaka mogą dotyczyć różnych narządów, ponieważ układ limfatyczny jest rozległy, jego elementy występują w wielu obszarach ciała. W związku z tym chłoniaki wywołują u niektórych pacjentów symptomy w organach takich jak skóra, żołądek, mózg. Przyczyny rozwoju chłoniaka Dokładne przyczyny chłoniaka do tej pory nie zostały wyjaśnione przez naukowców. Wiemy natomiast, że twoje ryzyko zachorowania jest zwiększone, jeśli: chorujesz na inne schorzenie osłabiające układ odpornościowy, przyjmujesz leki immunosupresyjne, przebyłaś zakażenie niektórymi wirusami, wirusem Epsteina-Barra, chłoniak rozwinął się u twojego rodzica lub rodzeństwa, byłaś narażona na promieniowanie jonizujące. Rodzaje chłoniaków Rodzaj, a co się z tym wiąże również objawy chłoniaka, zależne są od jego lokalizacji. W podstawowym podziale chłoniaków wyróżniamy: chłoniak Hodgkina (chłoniak ziarniczy) – najczęściej występujący chłoniak u dzieci, grupą narażoną na zachorowanie są także dorośli w wieku około 20 lat i osoby po 70. roku życia; chłoniak tego typu rozprzestrzenia się w sposób uporządkowany z jednej grupy węzłów limfatycznych do kolejnej, chłoniak nieziarniczy – objawy są podobne jak w przypadku chłoniaka Hodgkina; ten nowotwór stanowi mały odsetek zachorowań u dzieci, częściej chorują na niego dorośli, zwłaszcza osoby po 60. roku życia; chłoniak nieziarniczy rozprzestrzenia się po układzie limfatycznym w nieuporządkowany sposób. Typy chłoniaków nieziarniczych Chłoniaki nieziarnicze są bardziej rozpowszechnione w społeczeństwie od chłoniaków Hodgkina. W Polsce na ten typ nowotworu choruje kilkanaście tysięcy osób. Mogą umiejscowić się niemal w każdym narządzie. Rodzaje chłoniaków nieziarniczych to: przewlekła białaczka limfatyczna, chłoniak Burkitta – rozwija się zwykle bardzo szybko (w kilka dni lub tygodni), dając objawy w postaci powiększenia dużej liczby węzłów chłonnych w wielu obszarach ciała; rokowania chłoniaka tego typu są dobre – w większości przypadków reaguje on na leczenie, chłoniak śródpiersia– objawy to zwykle narastająca duszność lub uporczywy kaszel, chłoniak z obwodowych komórek T, chłoniak tarczycy – objawy są podobne do tych, które towarzyszą niedoczynności tarczycy albo chorobie Hashimoto, chłoniak skóry – nowotwór, którego objawy rozpoczynają się od skóry i w momencie diagnozy nie dotykają żadnych innych narządów; symptomami, w zależności od jego rodzaju, są: czerwona, sucha wysypka (często rozległa) lub występowanie grudek w skórze, zwykle w jednym/dwóch obszarach ciała; większość chłoniaków skóry rozwija się powoli, chłoniaki układu pokarmowego (chłoniak żołądka) – objawy przypominają kłopoty z trawieniem; chorzy skarżą się na ucisk w jamie brzusznej, obwód brzucha może ulec powiększeniu, chłoniak grudkowy – objawem tego guza jest powtarzający się niebolesny obrzęk szyi, pach lub pachwin, który wynika z powiększenia węzłów chłonnych, chłoniak mózgu – objawy zależą od tego, w której części mózgu występuje nowotwór; mogą pojawić się bóle głowy, problemy ze wzrokiem, zmiany osobowości, drgawki, problemy z chodzeniem i równowagą. Zobacz także Objawy chłoniaka Objawy chłoniaka nieziarniczego i chłoniaka Hodgkina są bardzo do siebie podobne. Objawy chłoniaka u dzieci nie różnią się od występujących u dorosłych. Pierwsze objawy chłoniaka można porównać do symptomów przeziębienia. Chory ma nawracające infekcje, które są oporne na leki. Towarzyszy im gorączka powyżej 38 stopni C. Widoczne są, choć nie zawsze, powiększone węzły chłonne. Organizm jest wymęczony postępującym procesem chorobowym. Jeśli nowotwór się rozwija, dochodzą kolejne objawy, tj. nocne poty, zaburzenia łaknienia i nagły spadek wagi, który następuje w ciągu kilku miesięcy. Rokowania w takim przypadku mogą być niekorzystne. Gdy atakuje ośrodkowy układ nerwowy, występuje czasami porażenie kończyn. Objawy skórne chłoniaka najczęściej obejmują nieustępujący świąd skóry całego ciała. W przypadku zaatakowania przez nowotwór węzłów chłonnych w okolicy jamy brzusznej pojawiają się bóle brzucha i problemy trawienne. Objawy chłoniaków w morfologii (zwłaszcza przy chorobie Hodgkina) są widoczne dopiero w zaawansowanych stadiach. Diagnostyka chłoniaków Diagnostyka chłoniaków obejmuje szereg badań. U chorego wykonuje się biopsję węzłów chłonnych, aby precyzyjnie określić stadium zaawansowania nowotworu. Zleca się także badania obrazowe i podstawową analizę krwi – w tym morfologię i odczyn Biernackiego (OB). Niekiedy wykonuje się laparotomię (laparoskopowe wycięcie zmienionej tkanki). Uzyskane wyniki są wskazówką do dalszego postępowania. Aby ocenić stan zaawansowania chłoniaka, używa się 4-stopniowej skali Ann Arbor, w której: stopień I to zajęcie jednej grupy węzłów, II stopień oznacza zajęcie większej ilości grup węzłów, jednak wyłącznie po jednej stronie przepony, III stopień to zajęcie węzłów po obu stronach przepony, w stopniu IV dochodzi także do nacieku nowotworowego szpiku i narządu pozalimfatycznego. Ponadto do klasyfikacji dodaje się oznaczenia A (brak objawów ogólnych), B (objawy ogólne), E (przerzuty do narządów pozawęzłowych). Chłoniaki leczy się za pomocą chemioterapii. Jej zadaniem jest zniszczenie komórek nowotworowych. Niestety ma ona wpływ na zdrowe komórki układu immunologicznego, dlatego pacjent jest narażony na brak odporności. Leczenie przeprowadza się zwykle w warunkach szpitalnych. U niektórych pacjentów wykonuje się przeszczep szpiku kostnego od niespokrewnionego dawcy. W terapii chłoniaków wykorzystuje się również radioterapię i kurację sterydami. Mogą one wywołać skutki uboczne nawet kilka lat po zakończeniu leczenia. Chory w tym okresie musi być pod ścisłą kontrolą lekarza. Chłoniak – rokowania Rokowania chłoniaka bywają niekorzystne, jeśli przejmie on kontrolę nad układem nerwowym lub gdy jest nieleczony. W pozostałych przypadkach istnieje duża szansa na całkowitą remisję. Dzięki nowatorskim terapiom ponad 80 proc. osób dotkniętych tą chorobą żyje co najmniej 5 lat po diagnozie, większość z nich udaje się całkowicie wyleczyć. U części pacjentów rozwijają się niestety długoterminowe powikłania chłoniaka. Wśród nich wymienić można zwiększone ryzyko rozwoju innych nowotworów w przyszłości. Bibliografia Centers for Disease Control and Prevention (2018) Lymphoma. National Health Services (2018) Hodgkin lymphoma. National Health Services (2018) Non-Hodgkin lymphoma. Lymphoma action (2019) Skin lymphoma. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Milena Marchewka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Chłoniak skórny T komórkowy (CTCL) - leczenie. Chłoniak skórny T komórkowy (CTCL) to jeden z ponad 40 rodzajów chłoniaków nieziarniczych. 1 CTCL odstaje od powszechnego obrazu chłoniaków, gdyż rozwija się pierwotnie w skórze, a nie w węzłach chłonnych. Źródłem procesu nowotworowego w przypadku tego rodzaju nowotworów jest
Chłoniak grudkowy jest dobrze zróżnicowanym nowotworem należącym do grupy chłoniaków nieziarniczych. Zmianę cechuje niski stopień złośliwości, zazwyczaj powolny wzrost i dobre rokowania. Główny symptom choroby to powiększone węzły chłonne. Co warto wiedzieć? spis treści 1. Co to jest chłoniak grudkowy? 2. Objawy chłoniaka grudkowego 3. Stopnie zaawansowania choroby 4. Diagnostyka i leczenie rozwiń 1. Co to jest chłoniak grudkowy? Chłoniak grudkowy (ang. follicular lymphoma, FL) należy do grupy chłoniaków nieziarniczych o niskim stopniu złośliwości, nazywanych niehodgkinowskimi (ang. Non-Hodgkin Lymphoma). Czynniki ryzyka zachorowania na chłoniaka grudkowego nie zostały ustalone. Wiadomo, że nie można się nim zarazić. Ta choroba rozrostowa układu limfatycznego w Polsce występuje dość rzadko. FL niemal zawsze dotyczy dorosłych, najczęściej osób w średnim i starszym wieku. Nieznacznie częściej pojawia się u kobiet niż u mężczyzn. Chłoniak grudkowy wywodzi się z limfocytów B, które są częścią składową układu chłonnego. Stanowi jedną trzecią wszystkich chłoniaków. Warto pamiętać, że chłoniaki to nie raki. Chłoniaki i raki są nowotworami złośliwymi, jednak wywodzą się z innych komórek - chłoniaki z limfocytów, a raki z nabłonka. Zobacz film: "Dlaczego warto wykonywać badania profilaktyczne?" 2. Objawy chłoniaka grudkowego Główny symptom chłoniaka grudkowego to powiększone węzły chłonne. Są dość duże (mierzą więcej niż 2 cm) i niebolesne. Wykazują tendencję do zrastania się w pakiety. Skóra nad nimi nie jest zaczerwieniona. Obserwuje się jedynie niebolesny obrzęk szyi, pach lub pachwin. Choroba najczęściej zaczyna się w jednym węźle chłonnym, który się stopniowo powiększa. Z czasem pojawiają się przerzuty do innych węzłów chłonnych, na późniejszym etapie również do szpiku. Choroba może objąć śledzionę, powodując jej powiększenie oraz migdałki. Czasami zdarza się, że chłoniak zajmuje inne narządy. Chłoniak grudkowy wywołuje niedokrwistość, a zmniejszoną ilość krwinek czerwonych lub płytek krwi oraz zmniejszoną lub znacznie zwiększoną ilość białych krwinek, widać w badaniach laboratoryjnych. Chłoniak grudkowy należy do tak zwanych chłoniaków indolentnych, czyli powoli postępujących. Oznacza to, że proces rozwoju choroby jest bardzo powolny, a i wywołuje niewiele dolegliwości. W przypadku chłoniaka grudkowego rzadko pojawiają się objawy ogólne, niemniej obserwuje się nocne poty, spadek masy ciała (więcej niż 10 % w ciągu 6 miesięcy) czy gorączka, która nie jest związana z infekcją (powyżej 38 stopni Celsjusza, utrzymująca się ponad 2 tygodnie). Typowo chłoniak grudkowy transformuje, czyli przechodzi w chłoniaka DLBCL. Oznacza to, że może wystąpić zmiana jego charakteru na bardziej agresywny. Wówczas dochodzi do szybszego powiększania węzłów chłonnych, częściej także obserwuje się objawy ogólne. 3. Stopnie zaawansowania choroby Wyróżnia się 4 stopnie zaawansowania choroby: I stopień – gdy zajęta jest jedynie pojedyncza grupa węzłów chłonnych (zalicza się do nich także śledzionę i migdałki), II stopień – kiedy zajęte są dwie lub więcej grup węzłów chłonnych po tej samej stronie przepony, III stopień – gdy zajęte są węzły chłonne po obu stronach przepony, IV stopień – kiedy zajęte są węzły chłonne oraz narząd pozawęzłowy, najczęściej szpik kostny. To najbardziej zaawansowany stopień chłoniaka grudkowego. 4. Diagnostyka i leczenie Chłoniak jest zawsze rozpoznawany na podstawie badania histopatologicznego pobranej tkanki, na przykład powiększonego węzła chłonnego. Gdy lekarz podejrzewa u pacjenta chłoniaka, skieruje go do chirurga, w celu pobrania węzła chłonnego. Jeśli badanie histopatologiczne potwierdzi rozpoznanie chłoniaka, określa się stopień zaawansowania choroby. W tym celu wykonuje się badanie PET i trepanobiopsję, ewentualnie inne badania, jeśli są do nich wskazania. Chorobę można pokonać, jeśli chłoniak grudkowy jest rozpoznany w I lub II stadium. Chłoniak w III lub IV stadium to choroba zaawansowana. Jest nieuleczalny. Niestety ze względu na to, że zmiana rozwija się powoli i zwykle przez długi czas nie daje żadnych objawów, nowotwór jest rozpoznawany w stadiach zaawansowanych. Bardzo ważne jednak jest, by wiedzieć, że choroba najczęściej ma nie tylko powolny, ale i łagodny przebieg, a średnia długość życia pacjentów wynosi kilkanaście lat. Rokowanie u chorych na chłoniaka grudkowego zależy od stopnia zaawansowania klinicznego i czynników rokowniczych. Typowy przebieg tego schorzenia to okresy progresji choroby (chory otrzymuje chemioterapię), występujące na przemian z okresem remisji (wówczas chory może prowadzić normalne życie). Chłoniaki są bardziej niż raki wrażliwe na chemioterapię, dlatego jest ona podstawą ich leczenia. Nie dąży się w ich przypadku do zabiegu operacyjnego. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamyCzy chłoniak u psów pojawia się nagle? Istnieje ponad 30 opisanych typów chłoniaka psów, a te nowotwory różnią się ogromnie swoim zachowaniem. Niektóre postępują szybko i są ostro zagrażające życiu bez leczenia, podczas gdy inne postępują bardzo powoli i są leczone jako przewlekłe, powolne choroby.
27-letnia blogerka cierpiała z powodu swędzącej skóry. Okazało się, że jest to powodowane chorobą nowotworową. Dziś pokazuje, że nawet w walce o zdrowie i życie można zachować uśmiech. Zobacz film: "Chroń się przed rakiem. Zmień swoje nawyki" 1. Chłoniak Hodgkina - objawy Rok przed diagnozą nic nie zwiastowało tragedii. Georgie Swallow najpierw zauważyła na skórze nietypowe zmiany. Myślała, że to wypryski. Zaczęła tracić na wadze i odczuwać uporczywy świąd, który z kolei zrzuciła na egzemę. Eliminowała z diety kolejne składniki, sądząc, że doświadcza alergii pokarmowej, która skutkuje świądem. Potem pojawił się kaszel i trwające miesiąc objawy sugerujące grypę. Prawda była dużo bardziej brutalna. To wszystko były objawy potencjalnie śmiertelnej choroby – chłoniaka Hodgkina. Na szyi dziewczyny znaleziono guz wielkości śliwki. Georgie Swallow przeszła chemioterapię. Choroba, jak się wydawało, została pokonana po sześciu miesiącach walki. Ale po trzech miesiącach nastąpiła wznowa. Blogerka nie poddała się. 2. Chłoniak Hodgkina - walka z chorobą Dziś dziewczyna pokazuje swoją walkę z chorobą. Pozuje w fantazyjnych strojach i perukach na szpitalnych łóżkach. Chce nieść pozytywne przesłanie i nadzieję dla innych chorych. Na swoim blogu pisze o tym, jak z uśmiechem przejść przez chemioterapię. Swoją łysą głowę porównuje do łyżek i ziemniaków. To jedna z jej metod, by akceptować to, co nieuniknione, czyli utratę włosów. Dziewczyna podpowiada również, że warto kupić psa, który może być świetnym terapeutą. Dodaje też, że warto jeść to, co się lubi i co uszczęśliwia. Georgie zachęca również do pracy charytatywnej, aby skupiać na czymś dobrym energię. Poleca fantazyjne stroje i peruki, a nawet malowanie głowy. Zdradza również, że poczuła się lepiej, gdy poznała inne osoby w takiej samej sytuacji. Georgie Swallow ma świadomość powagi swojej choroby, ale nie chce sobie dodawać więcej zmartwień, niż to konieczne. Marzy, by żyć najpełniej, jak się da. Pragnie tą energią zarażać inne chore dziewczyny, aby przez chemioterapię szły na swoich własnych zasadach. 3. Chłoniak Hodgkina - rokowanie Chłoniak Hodgkina znany jest również jako ziarnica złośliwa. Jeszcze dekadę temu sądzono, że nie ma na jej wyleczenie szans. Nieliczni chorzy, dzięki intensywnemu leczeniu, zyskiwali najwyżej kilka lat życia. Współcześnie odpowiednio wczesne rozpoznanie i dobrze wzdrożone leczenie, pozwala osiągnąć sukces i ocalić życie nawet 90 proc. pacjentów. Warunkiem jest szybka diagnostyka. Dlatego zauważając u siebie niepokojące objawy, nie należy zwlekać z omówieniem ich z lekarzem. To może być ta kluczowa rozmowa, która przyczyni się do ocalenia życia. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez polecamy
Chłoniak żołądka – objawy. Choroba może przebiegać bezobjawowo nawet przez kilka lat. Objawy ze strony chłoniaka żołądka mogą być następujące: odbijanie, uczucie pełności i sytości, krwawienie z przewodu pokarmowego, nudności, wzdęcia, wymioty, biegunki, ból brzucha, nagła utrata apetytu, spadek masy ciała i pieczenie w
Ok. 2% zachorowań na wszystkie nowotwory złośliwe stanowią chłoniaki. Chłoniak to najczęściej spotykany nowotwór krwi i trzeci co do częstości występowania nowotwór wieku dziecięcego1. Chłoniaki są to choroby nowotworowe, w których następuje nieprawidłowy rozrost komórek układu chłonnego. Komórki zajmują węzły chłonne, śledzionę, szpik kostny, krew i inne narządy. Wyróżniamy wiele typów tej choroby nowotworowej. Najczęstszym podtypem jest chłoniak rozlany z dużych komórek B (DLBCL)2. Jak powstają chłoniaki nieziarnicze? Chłoniaki nieziarnicze są szóstym z kolei nowotworem pod względem częstości występowania, a także śmiertelności spowodowanej chorobami nowotworowymi u osób dorosłych. Większość to rozrosty limfocytów B (86%), rzadziej limfocytów T (12%), natomiast chłoniaki wywodzące się z komórek naturalnej cytotoksyczności stanowią 2%3. Jak rozwijają się chłoniaki nieziarnicze? Chłoniaki nieziarnicze są chorobami komórek krwi. Ludzki organizm składa się z komórek, które, gdy są stare i zniszczone, ulegają zastąpieniu. Odbywa się to poprzez ich podział, w wyniku którego z jednej komórki powstają dwie identyczne. W zdrowym organizmie podział ten jest pod kontrolą, tak aby liczba komórek odpowiadała potrzebom organizmu. Gdy proces ten zostaje zakłócony, wytwarza się nadmierna liczba komórek i może rozwinąć się nowotwór4. U osób z chłoniakiem nieziarniczym (ang. NHL, Non-Hodgkin lymphoma) nieprawidłowe limfocyty rozrastają się w niekontrolowany sposób, gromadzą się i tworzą guzy, wypierają pozostałe rodzaje krwinek białych. Zdolność organizmu do walki z infekcją zostaje osłabiona5. DLBCL – 40% przypadków chłoniaków nieziarniczych Najczęstszym rodzajem chłoniaka nieziarniczego jest chłoniak rozlany z dużych komórek B (ang. DLBCL, diffuse large B-cell lymphoma). Globalnie stanowi 40% wszystkich przypadków NHL6. Częstość występowania DLBCL zwiększa się wraz z wiekiem – ok. połowa pacjentów w momencie rozpoznania ma ponad 60 lat. Jednak choroba dotyka również dzieci7. Pierwszym objawem choroby jest często niebolesne, gwałtowne powiększenie węzłów chłonnych w okolicach szyi, pod pachami lub w pachwinach. W niektórych przypadkach powiększenie węzłów może być bolesne. Pacjenci mogą doświadczać również innych objawów, jak potnocne, gorączka, nieuzasadniona innymi przyczynami utrata masy ciała czy uczucie zmęczenia7. Większość przypadków DLBCL występuje w węzłach chłonnych, lecz w ok. 40% przypadków choroba obejmuje również inne narządy8. Choroba oraz leczenie mogą mieć istotny wpływ na jakość życia pacjentów. Znacznie częściej niż osoby zdrowe doświadczają pogorszonego stanu, zmagają się z lękami i depresją. Nawet długo po zakończeniu terapii mogą odczuwać lęk związany ze stanem zdrowia9. Nie obce są im również problemy fizyczne, występujące przed lub po transplantacji, takie jak neutropenia (istotnie obniżona liczba białych krwinek – nautrofilów), zakażenia, krwawienia, zmęczenie, nudności i wymioty, odwodnienie, biegunka i zapalenie błon śluzowych10. Kluczowe szybkie wdrożenie leczenia DLBCL jest agresywny, złożony i trudny do leczenia – 10% pacjentów ma oporną postać choroby11,12. Kluczem dla powodzenia terapii jest szybkie wdrożenie leczenia. Podstawową metodą terapeutyczną pozostaje chemioterapia. U części pacjentów stosowany jest również autologiczny przeszczep komórek macierzystych12. – Niestety wielu pacjentów – ze względu na zły stan zdrowia nie kwalifikuje się do autologicznego przeszczepu komórek macierzystych, są też tacy, u których chemioterapia ratunkowa i przeszczep nie powiodły się. W ich przypadku opcje leczenia są ograniczone, a wskaźniki przeżywalności niskie. Z ratunkiem idą jednak innowacyjne metody leczenia, takie jak immunoterapia komórkowa. Wyniki badań klinicznych w tym zakresie są bardzo obiecujące. Najbardziej zaawansowaną formą immunoterapii komórkowej jest leczenie z zastosowaniem CAR-T cells, z którą wiązane są ogromne nadzieje – mówi prof. dr hab. n. med. Sebastian Giebel, kierownik Kliniki Transplantacji Szpiku i Onkohematologii Centrum Onkologii - Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie Oddziału w Gliwicach. Ludzki organizm sam walczy z chorobą nowotworową Siła technologii CAR-T tkwi w nauce i krwi pacjenta, a dokładnie mówiąc w jego własnych limfocytach T, które zostają ukierunkowane przeciwko komórkom nowotworowym. Jak w praktyce działa mechanizm terapii CAR-T? W specjalistycznym procesie separowania komórek krwi (leukafereza) izolowane są z niej leukocyty, w tym limfocyty T. Następnie są one zamrażane i przekazywane do laboratorium w celu modyfikacji. Przy pomocy wektora wirusowego limfocyty T zostają genetycznie zaprogramowane tak, aby rozpoznawały komórki nowotworu. Następnie nowo utworzone komórki CAR-T trafiają z powrotem do krwi pacjenta. Tak zaprogramowane komórki CAR-T są w stanie rozpoznać komórki nowotworowe, przyłączyć się do nich i aktywnie je zniszczyć. – Terapia CAR-T cells to zaawansowana technologia w immunoterapii, tworzona z myślą o wykorzystaniu własnego układu odpornościowego pacjenta do walki z nowotworem. To terapia przyszłości, która daje szansę na wyleczenie – dodaje prof. dr hab. n. med. Sebastian Giebel. [1] Chłoniaki - wiadomości ogólne. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [2] Ibidem [3] Krzysztof Warzocha, Ewa Lech-Marańda, Diagnostyka i leczenie chłoniaków nieziarniczych. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [4] Instytut Hematologii i Transfuzjologii, Jak rozwijają się chłoniaki nieziarnicze?. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [5] Leukeima & Lymphoma Society. NHL. Dostępne pod linkiem: Dostęp: 09, [6] World Health Organization. Diffuse large B-cell lymphoma. Review of cancer medicines on the WHO list of essential medicines. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [7] Lymphoma Research Foundation, Diffuse Large B-Cell Lymphoma (DLBCL). Dostępne pod linkiem: Dostęp: [8] Leukemia & Lymphoma Society. Lymphoma - Non-Hodgkin: Subtypes. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [9] Ozlem Ovayolu, Nimet Ovayolu, Emine Kaplan, Mustafa Pehlivan, Gulendam Karadag, Symptoms and Quality of Life: Before and after stem cell transplantation in cancer. Materiał dostępny pod linkiem: Dostęp: [10] Ibidem [11] Lalit S Raut, Prantar P Chakrabarti, Institute of Haematology and Transfusion Medicine, Medical College and Hospital, Kolkata, West Bengal, India, Management of relapsed-refractory diffuse large B cell lymphoma. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [12] Crump M, Neelapu S, Farooq U, Van Den Neste E, Kuruvilla J et al. (2017) Outcomes in refractory diffuse large B-cell lymphoma: results from the international SCHOLAR-1 study. Blood. E-pub ahead of print August 03. doi:
Karta diagnostyki i leczenia onkologicznego (potocznie: zielona karta DiLO) została wprowadzona 1 stycznia 2015 roku wraz z pakietem onkologicznym – grupą przepisów mających na celu poprawę diagnostyki i usprawnienie leczenia raka w Polsce. Szybka terapia onkologiczna dedykowana jest Pacjentom, u których lekarze podejrzewają lub Na początku października Kerry Minshall zauważyła dziwny guzek na szyi swojej córki. Zobaczyła go, dopiero kiedy czesała jej włosy. Szybko okazało się, że jest to bardzo rzadki nowotwór. Zobacz film: "Jak wygląda sytuacja w szpitalach pediatrycznych? Dr Feleszko: Takim sytuacjom można zapobiec" spis treści 1. Guzek na szyi dziecka 2. Chłoniak Hodgkina u dziecka 1. Guzek na szyi dziecka Kerry Minshall z Longton zauważyła, że jej 13-letnia córka Holly-Louise znacznie schudła. Nastolatka była również notorycznie zmęczona. Kobieta uznała, że jest to kwestia okresu dojrzewania i nie przejęła się tym zbytnio. Jednak pewnego dnia, kiedy pomagała jej rozczesać włosy przed pójściem do szkoły i odgarnęła je z karku 13-latki, zobaczyła niewielki guzek na jej szyi. "Zaniepokoiłam się tym, a Holly powiedziała, że był tam od pewnego czasu – mówi Kerry. - Nie widziałam go wcześniej, ponieważ moja córka lubi chodzić w rozpuszczonych włosach" – dodaje. Kerry i Holly (Facebook) Mama postanowiła jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, by dowiedzieć się, czym jest tajemniczy guzek. Po wstępnym badaniu nastolatka została skierowana do szpitala na szczegółowe testy. 2. Chłoniak Hodgkina u dziecka Na miejscu okazało się, że jest to rzadki nowotwór - chłoniak Hodgkina w czwartym stadium, znany również jako ziarnica złośliwa. Jest to bardzo poważna choroba, ale dzięki odpowiednio wczesnej diagnostyce i szybko wdrożonemu leczeniu, nawet 90 proc. pacjentów udaje się uratować. "Jest w czwartym stadium, ale lekarze powiedzieli, że to uleczalny rak. Są pewni, że będą mogli się go pozbyć. Chodzi tylko o to, jakie leczenie będzie potrzebne i jak długo to zajmie" – tłumaczy Kerry. Holly-Louise czeka teraz siedem miesięcy chemioterapii w Royal Stoke University Hospital. Jest również leczona sterydami. Jeżeli wdrożone leczenie przyniesie pożądany efekt, wkrótce rozpocznie także radioterapię. "W tej chwili radzi sobie całkiem nieźle – mówi mama. – Zostały już tylko nocne poty, schudła i jest zmęczona. Za dwa miesiące pójdzie na kolejne badanie i dowiemy się, czy potrzebuje radioterapii" – dodaje. Holly otrzymała od rówieśników kolorową perukę (Facebook) Ze względu na ryzyko zakażenia koronawirusem Holly uczy się w szpitalu. Szkoła Ormiston Sir Stanley Matthews Academy zorganizowała jej wszystkie pomoce naukowe niezbędne do nauki zdalnej. Klasa dziewczynki złożyła się także na kolorową perukę, po tym, jak straciła włosy. Dzieci chciały w ten sposób umilić jej tak trudny czas. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Polecane polecamy
Chłoniak Hodgkina – rokowania. Chłoniak Hodgkina należy do dobrze rokujących nowotworów. Według statystyk udaje się wyleczyć nawet 80-90% pacjentów przy wykorzystaniu standardowych metod. Ok 10% osób nie osiąga całkowitego ustąpienia oznak nowotworu, a u pozostałych chorych może dojść do nawrotu.
Nowotwór to nie wyrok. Ponad połowa pacjentów z agresywnym chłoniakiem rozlanym z dużych komórek B odzyskuje zdrowie. A może być ich jeszcze więcej. Polscy pacjenci z nawrotowym, opornym na leczenie chłoniakiem typu B z nadzieją czekają na terapię. Fot. Thinkstock / Getty Images Nowotwór to nie wyrok. Ponad połowa pacjentów z agresywnym chłoniakiem rozlanym z dużych komórek B odzyskuje zdrowie. A może być ich jeszcze więcej. Polscy pacjenci z nawrotowym, opornym na leczenie chłoniakiem typu B z nadzieją czekają na terapię. Chłoniak to nowotwór wywodzący się z nieprawidłowych komórek układu chłonnego (limfocytów B lub T), które mnożą się bez kontroli organizmu. W obu przypadkach moment rozpoznania jest dla pacjentów jednym z najtrudniejszych w życiu. – Diagnoza każdej choroby nowotworowej to rewolucja dla pacjenta i wyzwanie dla lekarza, który musi przygotować chorego na to, by zmierzył się z rozpoznaniem - mówi dr Monika Długosz-Danecka, hematolog ze Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. Komórki chłoniaka już w początkowych stadiach choroby trafiają do krwi lub szpiku, skąd przez naczynia krwionośne mogą przedostać się praktycznie do każdego miejsca w organizmie. Z tego powodu leczenie chirurgiczne ma tutaj niewielkie zastosowanie. Jednak chłoniak, w przeciwieństwie do większości nowotworów, jest wrażliwy na leki chemiczne (np. cytostatyki), dlatego tak wielu pacjentów jest skutecznie leczonych za pomocą chemioterapii. Aby jednak leczenie zakończyło się sukcesem, na początku musi być przeprowadzona prawidłowa diagnostyka. – To jest kluczowe, jeżeli rozpoznanie jest właściwe, może być dobrana odpowiednia terapia i taki pacjent ma szansę na pełne wyleczenie i prawidłowe funkcjonowanie, zarówno w życiu rodzinnym, jak i w społeczeństwie – zapewnia hematolog. Trudności diagnostyczne Najczęstszym objawem chłoniaka są powiększone, niebolesne węzły chłonne wyczuwalne na szyi, pod pachami czy w pachwinach. Na toczący się proces chorobowy mogą wskazywać również: stany podgorączkowe, osłabienie, zlewne nocne poty, świąd skóry, utrata masy ciała, kaszel czy duszności. Są to jednak objawy mało charakterystyczne, towarzyszące wielu różnym schorzeniom, w tym tak banalnym jak przeziębienie czy infekcje wirusowe. Ostateczne rozpoznanie następuje po wykonaniu badania histopatologicznego oraz immunohistochemicznego węzła chłonnego lub innej tkanki narządu zajętego przez nowotwór. WARTO PRZECZYTAĆ Niejasne przyczyny Z każdym rokiem w Polsce odnotowuje się blisko 7,5 tys. zachorowań na chłoniaki, z tendencją wzrostową o 4-5 proc. rocznie. Plasują się one na 6. miejscu u mężczyzn i 7. u kobiet wśród najczęściej występujących nowotworów w Polsce. Jakie są ich przyczyny? – O ile w przypadku raka płuca, piersi czy wątroby można dość łatwo zidentyfikować przynajmniej czynniki ryzyka, to w przypadku nowotworów układu chłonnego jest to bardzo trudne – mówili eksperci z dziedziny hematologii podczas debaty „Do Rzeczy” poświęconej wyzwaniom medycznym i systemowym w leczeniu chłoniaków. Wśród prawdopodobnych czynników ryzyka wymienia się: infekcje wirusowe i bakteryjne, dietę wysokotłuszczową, promieniowanie jonizujące, ekspozycje na środki chemiczne, wcześniejsze leczenie przeciwnowotworowe oraz przyjmowanie leków immunosupresyjnych. Agresywny DLBCL występuje najczęściej Dużo ważniejsze od ustalenia przyczyn jest dokładne określenie, jaki to typ chłoniaka, bowiem od tego uzależniony jest wybór terapii. Istnieje ponad sto rodzajów nowotworów układu chłonnego, które różnią się stopniem zagrożenia i w związku z tym także rokowaniem dla pacjenta. Są wśród nich chłoniaki o łagodnym przebiegu (indolentne), rozwijające się latami i dające dobrą odpowiedź na leczenie, oraz agresywne, które wymagają natychmiastowej terapii. Spośród wszystkich nowotworów układu chłonnego najczęściej diagnozowany jest chłoniak agresywny rozlany z dużych komórek B. Jest to nowotwór szybko postępujący, a to oznacza, że bez leczenia doprowadziłby do objawów wtórnych (uciskowe, systemowe uszkodzenia narządowe) i jest dla pacjenta wyrokiem w ciągu kilku miesięcy. Choroba ta w 50 proc. rozpoznawana jest u osób powyżej 65 roku życia, co staje się dodatkowym wyzwaniem dla chorych i lekarzy ze względu na schorzenia współistniejące. Chłoniak nawrotowy i oporny na leczenie Leczenie DLBCL (chłoniaka rozlanego z dużych komórek B) z racji agresywnego przebiegu wymaga radykalnych działań – zahamowania choroby i podjęcia wysiłków zmierzających do całkowitego wyleczenia, tak aby nie doszło do nawrotu. Standardem leczenia w pierwszej linii jest finansowana przez NFZ terapia R-CHOP (chemioterapia w skojarzeniu z rytuksymabem), która pozwala opanować nowotwór u 60-70 proc. pacjentów. Rokowanie ulega znacznemu pogorszeniu, jeśli na skutek wykształcenia mechanizmów oporności lub wznowy nowotworu leczenie pierwszej linii okazuje się nieskuteczne. Pacjenci z DLBCL stanowią 35 proc. wszystkich chorych na chłoniaki. – Doskonale wiem, jak czuje się pacjent dowiadujący się, że dotychczasowe leczenie nie dało spodziewanego rezultatu. Ta druga diagnoza jest dla nas prawdziwym dramatem, może nawet większym niż pierwsza – mówi Jacek Gugulski, prezes Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Pomocy Chorym Na Przewlekłą Białaczkę Szpikową. W przypadku wznowy lub oporności lekarze standardowo intensyfikują terapię, podając pacjentom wysokodozowaną chemioterapię wspartą przeszczepieniem szpiku kostnego. Jednak nie każdy może z tego skorzystać. – Taki standard jest możliwy tylko w przypadku ludzi młodych, którzy są w dobrej formie i nie są obciążeni licznymi chorobami towarzyszącymi – zaznacza dr Monika Długosz-Danecka. – A trzeba pamiętać, że grupa pacjentów z DLBCL to osoby starsze, często obciążone innymi schorzeniami, np. układu sercowo-naczyniowego. Najsłabsi czekają na jedyną szansę – Dla chorych, którzy nie kwalifikują się do wysokodozowanego leczenia lub taka opcja była już przeprowadzona i okazała się nieskuteczna, nie ma praktycznie, poza badaniami klinicznymi, żadnych innych rozwiązań. Mamy jedynie postępowanie paliatywne – podkreśla Długosz-Danecka. Szansą dla nich może być piksantron, jako jedyny zarejestrowany (w 3. i 4. linii leczenia) we wskazaniu do stosowania w monoterapii wielokrotnie nawracającego lub opornego na leczenie, agresywnego chłoniaka z komórek B u osób dorosłych. To lek, który nie jest jeszcze w Polsce refundowany, mimo że charakteryzuje się znacznie mniejszą kardiotoksycznością w porównaniu do klasycznych, zarejestrowanych antracyklin (doksorubicyny i innych). – Moje doświadczenia z lekiem są bardzo dobre. Do tej pory był on dostępny jedynie w ramach badań klinicznych i darowizny od producenta. Mamy pacjenta, który dzięki temu był nim leczony. To był pacjent oporny na trzy linie leczenia i dopiero po podaniu piksantronu uzyskał remisję – mówi Monika Długosz-Danecka. Piksantron to lek wskazany dla stosunkowo niewielkiej grupy chorych (ok. 200 pacjentów), u których inne formy leczenia zawiodły. O refundację leku dla tych z definicji najsłabszych Polaków apeluje Jacek Gugulski, który dostrzega ogromny przełom, jaki nastąpił w leczeniu pacjentów onkologicznych. – Ubiegłoroczne decyzje MZ dały wielu pacjentom i lekarzom narzędzia do walki o życie i możliwość kontrolowania choroby w kilku przypadkach nowotworów. Korzystne zmiany zaszły, w leczeniu pacjentów z chłoniakiem Hodgkina. Z tym większą nadzieją na swoją szansę czekają pacjenci z agresywnym, opornym na leczenie chłoniakiem z komórek B. I dodaje: Warto pamiętać, że walka toczy się tu o najwyższą stawkę. Czasami sytuacja jest tak dramatyczna, że chorzy muszą kupować leki za własne pieniądze. Jesteśmy przecież w Unii Europejskiej, chcielibyśmy, żeby nasi pacjenci byli leczeni tak, jak pacjenci w innych krajach. Fantastyczne jest to, że w momencie gdy pacjent dostaje lek, jest szansa na życie. To najważniejsze!xjrnpOm.
